Ze sprong tegen een tegenligger aan. Met enorme modderpoten. En nog een keer. En nog een keer! Gelukkig liep het stelletje rustig door en begrepen ze dat je mijn hond moet negeren in deze bui.
Het was onze eigen schuld. We hebben namelijk een spel bedacht waar ze nooit verveeld van raakt. We gooien alle takken die we kunnen vinden zodat ze heel hard moet zoeken. En rennen. En nog meer zoeken. Na een tijdje is ze al haar energie kwijt en hebben we voor 99% van de dag een rustige, lieve hond. Tadaah!
Maar dit keer was ze al veel eerder buiten adem en wij zagen die moeheid niet. Alles wat ze tegenkwam maakte haar alleen maar hyper en onrustig. Ze rende alle kanten op! Hetzelfde zie je bij een kind na een te druk verjaardagsfeest. Of pubers aan het eind van de lesdag. Het is onmogelijk om contact te krijgen. Er is helemaal geen ruimte in het koppie om te leren.
Dus we moesten gelijk stoppen met het spel. Ze moest aan de lijn en kwam dicht bij ons lopen. Rust, regelmaat en structuur. Even aanwijzen waar ze heen moet gaan. In rustige stap vooruit. Die kant op!
Ik lijk op haar.
Want ook al ben ik dol op alle plaatjes, beelden en fotografie die voorbij komen op social media. Dat zijn tegelijk ook mijn bostakken waar ik achterna sjees. Ik word overprikkeld door alle levens die ik zie. Herken je dat? Voordat ik het door heb kijk ik veel te lang naar andermans leven. Tja, ik ben ook maar een gevoelig mens. Soms zijn er veel te veel plaatjes en verhalen voor dit kwetsbare, hoogzwangere brein. Ik raak dan een beetje de weg kwijt. Ik vergeet wat mijn eigen creativiteit is en wat die van een ander is. Hoe ik het ook probeer, ik kan het niet voorkomen dat ik ga vergelijken met een ander. Dat doe ik liever niet te veel. Dus ik koos ervoor om er eentje weg te doen.
Sorry Instagram. Het waren vijf leuke jaren.
Ik heb je verwijderd om te voorkomen dat ik te vaak mijn duimpje over mijn scherm schuif en tikjes geef op de levens van anderen. Het is een beetje uit zelfbescherming, ookal mis ik mijn imaginary friends ook wel eens. Dus mijn plaatjes deel ik nu vooral hier. Waar ze horen. Op mijn eigen mini stukje internet.
Vandaag ook een paar plaatjes. Van deze heerlijke parfait! Een vegan parfait (of triffle… wie weet het verschil?) kun je maken naar eigen wens. Maak meerdere lagen met alles waar jij je lepel wel drie keer bij af wil likken. Ik had al deze ingrediënten in huis en maakte daarom deze combinatie maar je hoeft je dus niet aan dit recept te houden.
Kijk eens in je koelkast en misschien kun je zelf ook een feest van laagjes maken?
Print Vegan Frambozen Yoghurt Parfait
Yield: 3-4 personen
Ingredients
- Voor de frambozen yoghurt:
- 150 gram frambozen
- 4 ontpitte dadels (of gewoon 2 eetlepels agave, rijstsiroop of suiker)
- 250 gram soja yoghurt
- Voor de jam (kan ook kant en klaar):
- 150 gram blauwe bes
- 100 ml water
- 1 eetlepel suiker
- 2 eetlepel chiazaad
- Voor de overige lagen kun je kiezen uit:
- Extra soja yoghurt
- Cruesli of Muesli
- Gedroogd fruit
- Ongezouten noten
Instructions
- Mix de ingrediënten voor de frambozen yoghurt in de blender of keukenmachine.
- Breng de blauwe bessen aan de kook in het water samen met de suiker.
- Laat dit op een laag vuur sudderen voor ongeveer 5 minuten.
- Roer de chiazaad er doorheen en laat dit koken voor ongeveer 10 minuten totdat het een echt jam prutje wordt.
- Haal het dan van het vuur zodat het dik kan worden. Door de chiazaad zal het flink opstijven.
- Nu kan het versieren beginnen!
- Pak de glaasjes erbij en doe laagje voor laagje jouw gewenste vulling erin.
- Versier met van alles en nog wat.
4.20 /frambozen-yoghurt-parfait-waarom-ik-ben-gestopt-met-instagram/
