Wortel Hummus

Wat een uitvinding! Wortel hummus! Gevonden op pinterest en nu ook in mijn koelkast. Meer groente, meer smaak, meer smeuigheid op je brood? Zonder dat je het door hebt krijg je die vezels binnen die mijn held zo promoot. Ik ben er mee begonnen en met dit eenvoudige recept is dit ook voor jou. Terwijl je de boodschappen doet voor de wortel hummus, kun je dan ook nog eens naar het volgende verhaal luisteren…

Wanneer ik boodschappen haal, naar mijn werk fiets of een wandelingetje doe, luister ik graag naar podcasts (of naar Justin Bieber. I don’t care!). Er zijn twee podcasts waar ik trouw naar luister. Rich Roll podcast (held!) en Food for Thought van Colleen Patrick Goudreau. Uren, úúúren heb ik naar ze geluisterd. Het voelt soms alsof ze mijn vrienden zijn. Vooral Colleen.

Er is één aflevering die ik zo bijzonder vind. Ik luister het keer op keer. De eerste keer luisterde ik het fietsend door de Utrechtse Heuvelrug. Ik werd zelfs emotioneel. Zo erg dat ik het fietspad niet goed meer kon zien door alle tranen! Het gaat om de aflevering waar ze een kort verhaal voorleest van Mark Twain: “A Dog’s Tale”.

Het verhaal gaat over een hond dat bij een nieuw gezin komt wonen. Na een moeilijk afscheid van moeder, leert het hondje de nieuwe familie kennen. Op een dag redt ze de baby van het gezin wanneer er brand uitbreekt. De baas slaat haar omdat het dacht dat ze schuldig was. Ze verstopt zich uit angst. Uiteindelijk vinden ze haar. Ze zijn ze erachter gekomen dat ze juist de redder was! Ze voelt dat er ze weer mag vertrouwen.

Dan krijgt ze zelf een puppy en houdt zielsveel van het diertje. De vader doet helaas wetenschappelijke proeven op de puppy en bewijst dat het blind is. De puppy wordt levend begraven. Ze denkt dat het goed is voor haar puppy omdat het dan eventjes kan slapen en uit de grond weer een sterke nieuwe hond kan groeien! Dus ze helpt mee met graven van het gat. Wekenlang wacht ze bij het graf op de terugkomst van de puppy. Op een gegeven moment beseft ze: “but it doesn’t come up!”. Dan weet ze dat de mens niet het goede heeft gedaan. Dat er iets heel ernstigs is gebeurd. Dat ze vertrouwen heeft gehad maar dat dat is geschaad.

Het verhaal is prachtig geschreven en geeft die pure onschuld zo goed weer. De enorme onschuld van dieren die nooit het kwaad voor ogen hebben. Het verdrietige gegeven dat ze willen vertrouwen maar dat dit vaak enorm tegen ze werkt. Dit vind ik intens verdrietig vooral bij diegene die geen zeggenschap hebben en geen stem hebben om voor zichzelf op te komen (mens en dier).

Dus om het vertrouwen terug te geven, laten we eten dat wat geen vertrouwen schaadt. Dat wat de onschuld niet misbruikt. Laten we eten dat wat helemaal geen kwaad kan. Je zult beloond worden! Dus hierbij de wortel hummus!