We wonen alweer drie weken in een nieuw huis! Huh?
De eerste week was wat verwarrend, op z’n zachts gezegd. Terug in mijn geboortedorp voelde als een “terug naar start” van monopoly. Alsof ik niet was weggegaan en de afgelopen jaren niet waren gebeurd. Ik heb ook niet echt een verlangen gehad om hier weer te wonen. Toen ik vertrok voor een studie in Ierland dacht ik “Ik kom hier nooooooit meer terug!”. Haha. Super grappig. Echt. Heus.
Tja, al die eisen op ons verlanglijstje: dicht bij beide families, meer natuur, reisafstand Utrecht, dicht bij station/ snelweg, betaalbaar en ruim wonen. En ineens typte ik mijn dorp in bij Funda. Wat bleek, hier zijn de goede deals. Ik voel me soms ietwat een loser om te zeggen dat ik hier weer woon. Want als student uit Utrecht zou je natuurlijk eigenlijk door moeten gaan naar fancy Amsterdam, of hippe Rotterdam. Of we hadden in een heel exotisch land ons eigen bedrijf opgezet. De wereld rondreizen misschien? Of op z’n minst in Amersfoort. Dat doen de coole mensen. De losers blijven in hun dorp.
Maar goed. Nu voelt het al anders. Ik voel me geen loser. Sterker nog, ik voel me hier echt erg goed!
De omgeving is eigenlijk nieuw voor me. De mensen in de buurt ken ik niet. Het huis ken ik niet. Samen een huis kopen en een leven opbouwen ken ik niet. Daarnaast merk ik dat mensen hier, net als in Utrecht, op Ameland, België en Thailand, eigenlijk allemaal hetzelfde doen. Op zoek naar liefde, stabiliteit, uitdaging, veiligheid, enzovoort.
We lummelen als mensen allemaal maar wat aan. Met ieder zijn uitdagingen en doelen.
Dus we zitten hier goed. Heerlijk zelfs. Want eigenlijk heb ik hier meer contact en aanspraak dan in Utrecht. Meer te doen en meer bewegingsvrijheid dan in ons appartement. Ik heb het nog geen moment gemist. Ik houd natuurlijk erg veel van Utrecht. Maar die stad verdwijnt niet, die gaat ook verder zonder mij. Dus morgen doen we een bezoekje bij wat vrienden. Ik aai de Dom even en sjees weer terug naar de bomen.
Laat ik ook eerlijk met je zijn. De afgelopen weken heb ik geen één keer een nieuw recept geprobeerd. Niets uit mooie receptenboeken of prachtige blogs (waar ik zoveel van houd). Ik had er het verlangen niet naar. Soms is het zo fijn om met eten op automatische piloot te staan. Met dank aan kant en klaar curry potjes en chillibonen. Met dank aan falafel balletjes en pitabroodjes.
Ik wil dat laatste hier met je delen om even duidelijk te maken dat ik als veganistisch eter niet zo streng ben als dat je zou denken. Ik flans zo vaak zomaar wat in elkaar. Ik maak veelvuldig gebruik van vleesvervangers, kant en klare potjes en zakjes. Ik ben zeker niet altijd bezig met gezond eten.
Dus hierbij een makkelijk recept jongens, omdat we soms allemaal wel eens een verhuizing hebben. Of een baanwisseling, een drukke week of gewoon een luie avond.
Print Falafel met Yoghurt Tahin Saus
Ingredients
- Pita broodjes
- Falafel balletjes
- 2 eetlepel Chilisaus
- Kidneyboon of kikkererwten
- Voor de vulling
- Paprika, sla en bosui
- Voor de Yoghurt Tahin Saus
- 5 eetlepels Soja yoghurt
- 1 eetlepel Mosterd
- 1 eetlepel Tahin
- 1/2 eetlepel siroop (agave, rijst, e.d.)
- 2 theelepel Dille (optioneel)
Instructions
- Bak de falafel aan volgens de verpakking
- Voeg de chilisaus en boon toe en warm op
- Snijd de paprika, sla en bosui
- Meng de yoghurt, mosterd, tahin, siroop en dille.
- Doe de pitabroodjes 2 minuten in een broodrooster en snijd ze open
- Vul ze met de falafel, groente en doe er een klodder saus overheen.
