“Maar ik val gewoon een beetje op foute mannen” zegt ze terwijl ze wat schuldig naar haar beeldscherm kijkt en de nette, aardige, vriendelijke man afkeurt. Ik zucht.

De informatie is er. De feiten spreken voor zich. Het eten van dieren is niet alleen gewelddadig voor dieren maar beschadigt onze planeet, het is de reden voor oneerlijke voedselverdeling en de reden voor de grote welvaartsziektes. De lijst gaat nog een heel eind door. Toch kan dit iemand niet overtuigen om anders te handelen.Daar kan ik lang over peinzen. Want waarom de ene persoon wel en de andere niet?

Ik kan me voorstellen dat het voor sommigen klinkt als ik ga nooit meer met de trein, auto, fiets, vliegtuig.

Zo extreem klinkt het voor anderen. Ik denk dat de meeste mensen er echt nog steeds van overtuigd zijn dat er een blaadje sla overblijft. Een karig hippie grasdieet met als gevolg een vleugje wind en Suus ligt op de stoep. Mensen stellen mij zo vaak de vraag maar wat eet je dan wel??. En die klinkt ook oprecht. Zelf heb ik jarenlang gedacht dat veganisten eigenlijk een eetprobleem hadden. Een obsessie. Maar dit is vast niet de enige reden. Want door even wat recepten te maken, leer je anders.

Ik hoorde een vergelijking tussen vlees eten en een foute liefdesrelatie.

Je hebt het misschien wel eens gehoord. Iemand zit vast in een foute relatie. Manlief drinkt, slaat, gaat vreemd of is altijd de hort op. De vrouw gaat pas nadenken of ze wil blijven wanneer het water (of het bloed) haar aan de lippen staat. Jij vraagt je in de lieve vrede af waarom blijf je dan bij hem??. Met natuurlijk het antwoord maar ik hou zoveel van hem. Dat heeft de maatschappij met dieren eten. Een foute liefdesrelatie. We weten zo langzamerhand wel dat het niet goed is, maar ja, het is zo lekker.

Om die relatie in stand te houden is er altijd een groot deel van ontkenning.

Ontkenning dat het zo slecht gaat of dat het geen negatief effect heeft. En dat ontkennen is helemaal niet moeilijk. Want ondanks de enorme informatiestroom houden de meeste mensen zich over het algemeen bezig met dat wat er in de directe omgeving gebeurt. Het werk, de kinderen, relaties, financiën, persoonlijke ontwikkeling en kattenfilmpjes. Dat lijkt me evolutionaire gezien ook logisch. Het is niet perse nodig om vijf jaar verder te kijken. Of na te denken over iets dat aan de andere kant van de planeet gebeurt. Die directe omgeving is voor de gemiddelde Nederlander boven gemiddeld mooi en welvarend dat het moeilijk is om voor te stellen dat het op een andere plek minder goed gaat. Zelfs onze eigen gezondheid is geen reden om een levensstijl drastisch te veranderen.

Wanneer die informatie aan je voorbij gaat, zul je vrij weinig merken van de bioindustrie. Je ziet in het dagelijks leven niet voor je wat er eigenlijk gebeurt. Hoeveel filmpjes ik ook zou plaatsen, de meeste mensen kijken er niet naar en reageren er al helemaal niet op. Waarom eigenlijk niet?

Onlangs zag ik een foto voorbij komen van een paard die ‘s nachts was toegetakeld door een paar dronkaards.

Er kwamen veel reacties en huilende emoticons. Huh? Waarom dan wel dit dier en niet dat net-even-verkeerd-vergast-varken nummer tigtriljoen? Ik denk omdat er geen handeling vereist is van de kijker wanneer het gaat over dat paard. Immers, de meeste van ons laten het mooie paard met rust en gunnen het ook die rust. Maar een varken daarentegen. Als we zouden erkennen dat een varken hetzelfde voelt als wij en dus zou kunnen lijden, dan zou het betekenen dat we ook moeten nadenken over ons eigen handelen. Niet alleen dat, we moeten dan ook nadenken over koeien, kippen, eenden, lammetjes en vissen. Dan wordt het wel erg moeilijk om te zeggen, shit, dat doe ik! Dat zou een te grote verandering betekenen.

Vervolgens hebben we met z’n allen compleet verzonnen dat we ze nodig hebben voor gezondheid (dank je wel voedingscentrum!).

De meeste mensen zijn er echt van overtuigd dat we niet zonder dieren kunnen en dat is lastig om los te laten. Dit is echt verzonnen. Het is niet waar. De artsen die zeggen dat je vlees of zuivel nodig hebt zullen dit zeggen uit gewoonte. Maar niet omdat het waar is. Maar nogmaals, het is echt verzonnen. We zouden namelijk niet alleen overleven, maar een enorme gezondheidsverbetering zien als we een volwaardig plantaardige levensstijl zouden omarmen.

Dan is er die onzichtbaarheid.

De onzichtbaarheid van die enorme industrie. Ondanks dat er miljarden dieren dagelijks worden vastgehouden en op gewelddadige manier worden grootgebracht en geslacht, we zien het niet. Het is een knap staaltje industrie dat het leed zo goed verborgen kan houden in zulke grote getallen. Het is die stilte die het voor mensen mogelijk maakt om te ontkennen dat er geweld nodig is voor het plakje kaas op je boterham.

Ik denk ook echt dat het niet bewust is. Ik denk dat 99% van de mensen echt geen kwaad wil doen of geweld wil zien. Daarom is het ook zo goed verborgen. We zijn zo gewend geraakt aan dat beeld van die koeien in de wei of de varkens in de stal dat we het niet zouden kunnen bedenken dat dit misschien niet slim is. Het is een beetje zoals deze afbeelding. Sommigen zien er gewoon geen oude vrouw in. Hoe lang ze ook kijken. Dan zijn er een groep die alleen maar die oude vrouw zien en niet kunnen geloven dat een ander dat niet ziet. Dude! Kijk dan!

Wat we ook niet moeten vergeten is dat er nog steeds een intrinsieke overtuiging heerst dat mensen meer waard zijn dan dieren.

Dat is niet altijd zo geweest. Er zijn tijden geweest dat we meer ontzag hadden voor de natuur en medeschepselen omdat we er zo van afhankelijk waren. Geef de schuld aan de industriële ontwikkeling, aan onze enorme hersenen of aan de religieuze overtuiging dat God ons als kers op de taart op deze wereld heeft gezet, maar vaak zie je bij mensen toch het idee dat dieren niet waardig genoeg zijn omdat we ze niet als gelijke zien. We zijn ook vergeten dat we wel degelijk afhankelijk zijn van onze leefomgeving. Geen beitjes, geen mens.

Want de mens is toch zo bijzonder!

Maar de volgende quote weerlegt dit prachtig “The question is not can they reason, but can they suffer”. Oftewel, het gaat niet om de intelligentie van een ander wezen, maar om de vraag of ze net als ons kunnen lijden. En dat is het geval.

In de supermarkt word je nergens geconfronteerd met het feit dat je een dier eet.

Je ziet geen hoofden, geen staarten, je hoort geen geluiden of ruikt geen dieren. Je krijgt een pakje vlees met een folietje eromheen. Het is daarom ook mogelijk dat de meeste mensen vlees, zuivel, vis en eieren, totaal los zien van daar waar het vandaan komt. Reclames zijn nog steeds misleidend want huppeldepuppeldepup die lieve koetjes staan toch in de wei? En de slager om de hoek haalt zijn vlees toch bij die varkens die in de modder wroeten?

Om dit alles in stand te houden is er best een hardnekkig systeem nodig. Het sssshhh systeem noem ik het. Niet zeggen, niet kijken, niet luisteren en dan gebeurt het vast niet. Hoe komt het dat er een groep is die het dan wel anders ziet? En die veganisten leven niet in een slachthuis of zijn niet dagelijks aanwezig in een volgepropte varkensstal.

Het veganisme is niet een stroming.

Het is alleen een ik-doe-hier-niet-aan-mee houding. Dieren eten is het structureel ontkennen van de daden die vereist zijn om specifieke etenswaren op je bord te krijgen. Wanneer dit van kinds af aan iets heel gewoons is in je leven en je nergens een ander verhaal hoort, dan is het heel moeilijk om het anders te zien. Dat begrijp ik goed.  Zolang we dit ssshhh systeem in stand houden, de bioindustrie wegdoezelen en het beeld vervormt blijft, zal er een hele grote groep niet de link kunnen leggen met dat prulletje op hun bord, een honger lijdend mens, de lange droogtes, de enorme vluchtelingen stromingen en ga zo maar door. Er zijn te veel stappen om te maken die niet in het directe leven te zien zijn.

Dus het verhaal eindigt hier. Voorlopig. Want ik ben nog niet helemaal klaar met peinzen over waarom de ene persoon wel en de andere niet. Weet jij nog een theorie? Ik hoor het echt heel graag.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You May Also Like